Paul Gauguin był francuskim malarzem i rzeźbiarzem, uważanym za jednego z najważniejszych przedstawicieli postimpresjonizmu. Urodził się 7 czerwca 1848 roku w Paryżu we Francji. Jego ojciec, Clovis Gauguin, był dziennikarzem i politykiem, a matka, Aline Chazal, była córką socjalistycznego działacza. Rodzina Gauguina miała mieszane korzenie, w tym pochodzenie peruwiańskie.

Paul Gauguin wychowywał się w Peru, gdzie jego ojciec pracował jako dziennikarz. Po powrocie do Francji w 1855 roku, Gauguin uczęszczał do szkoły w Orleanie, a następnie do liceum w Paryżu. Jego zainteresowanie sztuką rozwinęło się w młodym wieku, a w wieku 17 lat Gauguin zapisał się do Marynarki Handlowej Francji, gdzie spędził sześć lat podróżując po świecie.

Po opuszczeniu marynarki handlowej, Paul Gauguin rozpoczął karierę jako makler giełdowy, aby utrzymać swoją rodzinę. W 1873 roku poślubił Mette-Sophie Gad, mieli pięcioro dzieci. W tym czasie Gauguin zainteresował się malarstwem i zaczął malować jako samouk.

W 1874 roku Paul Gauguin dołączył do kółka artystycznego znanej jako Impresjoniści, gdzie poznał takich artystów jak Camille Pissarro i Edgar Degas. Z czasem Gauguin zaczął eksperymentować z nowymi stylami i technikami, łącząc wpływy impresjonistyczne z egzotycznymi motywami i kulturami, które fascynowały go jako podróżnika.

W 1886 roku Gauguin spotkał Vincenta van Gogha, co doprowadziło do powstania ich płodnej artystycznej relacji i przyjaźni. W 1888 roku Gauguin i Vincent van Gogh podróżowali razem do Arles we Francji, gdzie zamieszkiwali razem i malowali. Niestety, ich relacja była napięta, co doprowadziło do słynnego incydentu, w którym van Gogh odciął sobie część ucha. Po tym wydarzeniu Gauguin opuścił Arles i rozpoczął samotne poszukiwanie nowych inspiracji artystycznych.

W 1891 roku Paul Gauguin opuścił Francję i udał się na Tahiti, fascynując się tamtejszymi kulturami i krajobrazami. Jego pobyt na Tahiti był czasem intensywnego twórczego rozwoju, a jego obrazy z tego okresu, takie jak "Dziewczyny tahitańskie" i "Kiedy wyjdzieś?" wyrażały jego fascynację egzotycznymi tematami i kolorami.

Pomimo początkowego entuzjazmu, Gauguin napotkał trudności zarówno finansowe, jak i osobiste na Tahiti. Z czasem wrócił do Francji, ale w 1895 roku ponownie udał się na Pacyfik, tym razem na Markizy. Jego pobyt na Markizach był równie trudny, ale dał mu nowe inspiracje artystyczne.

Paul Gauguin zmarł 8 maja 1903 roku na Markizach w wieku 54 lat. Jego dziedzictwo artystyczne miało znaczny wpływ na rozwój sztuki współczesnej, a jego styl eksperymentowania z kolorem, formą i tematem kontynuowany był przez wielu artystów po nim. Dziś jego obrazy znajdują się w renomowanych muzeach na całym świecie, a on sam jest uważany za jednego z najważniejszych artystów w historii sztuki.